Forbidden Apple

 

Monday, September 19, 2005

* چند روز پيش – موزه هنرهاي معاصر


× نقاش با طيفهاي مختلف خاكستري يه گلدون كشيده كه سايش افتاده روي ديوار. ميگم : كشيدن سايه رو توي نقاشي دوست دارم ... انگار كه توي خوابت خواب ميبيني ... به نظرش حرف نازي مياد .

.

× توي يه زمينهُ سورمه اي ، خطهاي راه راه سفيد كشيده ، مثل طرح پارچه . ميگم : خطهاي موازي گناهي ... ميگه : چرا گناهي ؟! ميگم : آخه هيچ وقت به هم نميرسن . ميگه : به قول بسيجيه مگر با اجازه ولايت فقيه ! ميخنديم . ياد يكي از نوشته هام ميافتم :

زن : زن و مرد مثل خطوط موازي هستند ، هيچوقت به هم نميرسند .

مرد : ولي خطوط موازي در آغوش هم خط راست را ترسيم ميكنند .

ميگه قشنگه ...

.

× از امپرسيونيزم ميگه ، كه توي نقاشيهاشون از رنگ تيره استفاده نميكنن ... به تابلوي بعدي ميرسيم . ميگه : بعضي تابلوها يه جوري ان كه آدم چيزي ازشون نميفهمه ، ولي حس بدي هم به آدم نميده ، دوسشون داري . عوضش بعضيهاي ديگشون چيزي كه ازشون نميفهمي هيچ ، آزارت هم ميدن . حرفشو كاملا تاييد ميكنم و از اون تابلو رد ميشيم . خطهاي رنگي بوم بعدي منو ياد تابلوهاي سهراب ميندازه ...

.

× ميرسيم به تابلوهاي پيكاسو . فكر ميكنم بعضيها كيفيت كارشون در حد معروفيتشون نيست . وقتي كه عامترين تا خاصترين قشر مردم اسم طرفو ميدونن ، كارش هم بايد طوري باشه عامترين تا خاصترين قشر مردم حرفشو بفهمن . اصلا مخالف اين سبكهاي عجيب و غريب و پيچيده نيستم . ولي ميگم يه شعر ، يه مجسمه ، يه نقاشي يا هر اثر هنري ديگه اي بايد جوري باشه كه حداقل اسكلت بنديشو همه بفهمن . مثل سؤالهاي يه امتحان استاندارد كه طراح سؤال در حد نمره قبولي سؤال معقول توش ميذاره ، تا شاگردهاي ضعيف هم شانس قبولي داشته باشن ، و البته همون طراح با تجربه يكي دو تا هم سؤال سخت و نكته دار ميذاره كه فقط شاگرد زرنگا بتونن جواب بدن . وقتي ميبيني كه هيچي از اون اثر نميفهمي اصلا حس خوبي بهت دست نميده ...

.

× چراغهاي مهتابي يه نور آبي خاصي ساختن . براي لحظاتي منو با خودش ميبره ... ميرم تا بشقابهاي ميناكاري شده ، تا كاشيهاي فيروزه اي محوطهُ مسجد امام توي اصفهان ، ميرم تا روسري آبي دوست خيالي بچگيهام ، ميرم تا ... احساس ميكنم دوست دارم بپرم توش .

.

× ميپرسه : اوضات چطوره ؟ ميگم : نميدونم ... انگار بُعد زمان و مكانو گم كردم ، انگار اصلا نيستم ، اين اطاق نداشتنو اين وضعيت شلم شوروام هم اين حالمو تشديد كرده . درك زيادي از اطرافم ندارم . انگار تقويم روميزي رو بر ميداري نگاش ميكني ، مثلا زده 14 شهريور ، ورقش ميزني ، ميبيني يهويي شده مثلا 22 شهريور ... سرشو تكون ميده .

                   

|
As someone who has eaten forbidden apple, I should say it's so sweet and worthy to give the heaven for .

قهوه تلخ
آفروديت
ديوونه
استامينوفن
A Memoir Of Madness
زنانه ترين اعترافات حوا
بي واژه
نقاشي صداها
آقای الف
خانم شین
عاقلانه
روپوش سرمه ای
روياهاي من
آخرين فرصت
آبی
تبسم
سيب سرخ خورشيد
شقايق
سیاه مشق
نیلوفرانه
سپید مثل برف
برگهای خاطره
دوگانه
يه فنجون قهوه با گردو
پنجره
اورانوس
نیمه پنهان
دختر نارنج و ترنج


November 2004
December 2004
January 2005
February 2005
March 2005
April 2005
May 2005
June 2005
July 2005
August 2005
September 2005
October 2005
November 2005
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
August 2007
September 2007
October 2007
December 2007
March 2008
May 2008
October 2008
June 2009
July 2009
August 2009
September 2009
October 2009
November 2009
December 2009
January 2010
February 2010
March 2010
April 2010
May 2010
June 2010
July 2010
August 2010
September 2010
October 2010
February 2011
March 2011
April 2011
May 2011
June 2011
November 2012

Gardoon Persian Templates

[Powered by Blogger]

XML