ماه فوریه ، ماه ملی قلبه توی امریکا. و روز ۴-م اون هم روز ملی قرمز پوشیدنه, و خیلی از مجریها ، پرستارا، کارمندای جاهای دولتی و خیلی از مردم اونروز لباس قرمز پوشیده بودن ... به مناسبت این ماه ، یکی از موسسه های تحقیقاتی مربوط به دانشگاهی که توش کار میکنم یه نمایشگاه برگزار کرده بود توی خیابون میشیگان ، قشنگترین خیابون شهر ، به اسم قلبها . از جاهای مختلف از تیمهای ورزشی گرفته تا کمپانیهای مختلف اسپانسر شده بودن واسه یه قلب چوبی نقاشی شده ، و این قلبها که صد تا بودن با فاصله از هم توی یه تیکه ای از خیابون که به اسمه مایل مجلل معروفه روی زمین چیده شده بودن . شعارشون هم این بود که هیچکس نباید مریضی قلبی داشته باشه ... پول جمع آوری شده توی همون موسسه صرف تحقیقات روی مریضیهای قلبی میشه . موسسه تحقیقاتی ما هم اسپانسر یکی از این قلب ها بود. و حالا که فوریه تموم شده این قلبها رو دادن به اسپانسرهاشون . چون یکی از خفنترین دانشمندای رشتمون ازمایشگاش توی طبقه ماست این قلب چوبین هم مهمون طبقه ما شده .
وقتی از دور اونجا ته راهرو میبینمش یه جور انرژی خاص بهم میده ، با وجود اینکه طراحی روش رو دوست ندارم ، ولی مثل یه بادکنک یا بالون بزرگ قرمز قلبی شکل میمونه که انگاری نوید میده یه روزی با خودم میبرمت ... ببین چه براق و خوشگلم ، یادت نره زندگی هنوزم قشنگه ...